Przeglądasz teksty otagowane, jako:

filmy

„Małżeńskie porachunki” (2017) | Recenzja

Filmy i seriale Sacrum i Profanum

Nie jestem koneserem kina skandynawskiego, którego nie mam okazji oglądać zbyt często. Tym bardziej nie jestem koneserem komedii, chyba że to komediodramaty, komedie kryminalne lub czarne komedie. Nie sięgnąłem więc po „Małżeńskie porachunki” z powodu kraju produkcji (Dania), ale także z powodu gatunku (komedia kryminalna), lecz z uwagi na występ Marcina Dorocińskiego. Ot, taki nieco patriotyczny powód, albo też ciekawość, jak w zagranicznej produkcji wypadł uzdolniony polski aktor. I jeśli ktoś inny miałby się kierować przy wyborze powyższego filmu tym samym,…

Przejdź do pełnego tekstu

„1917” (2019) | Recenzja

Filmy i seriale Sacrum i Profanum

Najnowszy film Sama Mendesa, jest jak synkretyzm ostatnich dwóch dekad kina wojennego; pobrzmiewa tam walka z wrogiem absolutnym – czasem („Dunkierka” Nolana), jest godna Odysei wyprawa , która wydaje się wręcz alogiczna („Szeregowiec Rayan”), są też rozważania o naturze wojny („Cienka czerwona linia”). Nie można jednak uznać „1917” za dzieła wtórnego. W wielu elementach i na wielu płaszczyznach jego fabuła, realizacja i przekaz „odrywają się” od znanych pierwowzorów, zajmując odrębne miejsce w pierwszym rzędzie przedstawicieli wojennego kina. Nie jest to…

Przejdź do pełnego tekstu

„Siostry” (2017) | Wrażenia

Filmy i seriale Sacrum i Profanum

Miniatury filmowe mają w sobie coś na podobieństwo liryki. Nie inaczej jest w przypadku „Sióstr”, pracy Michała Hytrosia, w której mamy okazję przyjrzeć się niewielkiemu skrawkowi życia benedyktynek klasztoru w podkrakowskich Staniątkach. Siostry zakonne ze Staniątek są bardzo wdzięcznym tematem do opowieści; dość napisać, że dwanaście (na dzień wpisu) mniszek, których średnia wieku znacznie przekracza wiek emerytalny, żyje w wielkim klasztorze i utrzymuje siebie, oraz ten klasztor, nie bacząc na przeciwności losu, w myśl benedyktyńskiej reguły ora et labora –…

Przejdź do pełnego tekstu